سالها گذشته است ...

یا قدیم برای کسی که نثرهای موزونم را دوست دارد . تو ، لاک ناخن منی . تو رنگ رژ لبمی که مالیدم تا سلامم خوش رنگ تر باشه برای قرار اول که ... تو ، بوی عطر منی که رو تنم ماسید وقتی نیامدی ... سالهاست آینه ، آرایش سالها پیشم را به خاطر دارد . همان لاکی که تویی ، همان رژ لب که تویی ، آینه هر روز من را همانطور می بیند ، همان دختر چهارده ساله ، که هزار و چهارصد سال است همه ، آرایش از مد افتاده اش را مسخره می کنند ...                                                              شاد و درخشان باشید                                                                      خودم