... بلبل خویش را مسوز

هر جور حساب کنی این رسمش نیست که بروی یک گوشه ای و  پنهان شوی و سکوت کنی انگار نه انگار که حضورت خیلی بیشتر - خیلی خیلی بیشتر -  به حال دلم خوب است و بگذاری هر کس هر چیزی که دلش خواست بگوید و بگذاری توی چشم هایم نگاه کنند و نیشخند بزنند و بگذاری آتش بگیرم . من با متر و ترازو و وجب خودم اندازه می گیرم و وزن می کنم و نتیجه می گیرم آدمها و اتفاقات دور و برم را و ضربه می خورم از این قضیه ولی نمی ترسم و کوتاه نمی آیم ؛ با معیارهای من که هیچ ، هر جور حساب کنی ، این رسمش نیست.