دیگه یاد گرفتم ...

هیچی نگو . بذار همه " خیال " کنند که آروم و باشخصیتی . بذار همه "ببینند" که می تونی خودتو کنترل کنی . بعدش که همه چی تموم شد ، وقتی آبها حسابی از آسیاب های بالا و پایین افتاد ، برو جیغ بکش ، داد بزن ، شیشه ها رو بشکن ، فحش بده و حرفایی رو به زبون بیار که دلت نمی خواد کسی بفهمه اونا رو بلدی ... آره ، برو یه کم گرد و خاک کن ، یه کم خودتو آروم کن ، وسط ِ کتابها و وبلاگ ها و کاغذها و فیلم ها و اس ام اس ها و رو به روی آینه ... . نذار کسی بفهمه که " آروم بودن " چقدر سخته .