فرهنگ سازی؟
چند ماهی میشه که برنامه های تلویزیونی مختلف و پرمخاطب مثل ماه عسل و خندوانه و ... موجی رو راه انداختن در مورد حمایت و احترام و توجه به کودکان کار. این برنامه ها اصرار دارن که کودکان کار رو از خودمون نرونیم، بهشون اخم نکنیم، بهشون احترام بذاریم و ... . چیزی که توجه منو جلب کرده، دقیقا بعد از ایجاد این موج، تعداد کودکان دست فروش مترو و اتوبوس ها سه برابر شده. من هر روز از مترو و اتوبوس استفاده می کنم و از جنوب تهران به غرب تهران می رم. چند سالی میشه که کارم همینه. به جرئت می تونم بگم تعداد بچه های دست فروش و متکدی که در این چند ماه اخیر توی اتوبوس و مترو دیدم، چند برابر بیشتر از قبل شده و واقعاً هم هیچکس به اونا اخم نمی کنه! هیچکس به اونا نمیگه برو ولم کن. اتفاقاً اگه کسی هم ازشون خرید نمی کنه، خیلی با احترام و دوستانه بهشون میگه: نمی خوام عزیزم! خیلی ممنون!
نوع رفتار مردم به وضوح تغییر کرده. تعداد بچه های کار هم به وضوح تغییر کرده. باید دید این تغییرات واقعاً به نفع کودکان کار هست؟
منتها می دونید هرارگانی وظیفه خاص خودش رو داره
تلویزیون وظیفه خودش رو داره انجام میده
پیگیری افزایش تعدادشون بنظرم به عهده مسئولین ه