شب تاب، خورشیدِ کفِ بشقاب

رویاهای ما شب تاب هایی هستند که در آسمان ذهن ما می درخشند...

شب تاب، خورشیدِ کفِ بشقاب

رویاهای ما شب تاب هایی هستند که در آسمان ذهن ما می درخشند...

شب تاب، خورشیدِ کفِ بشقاب

اگر می شد اینجا نبود و جای دیگری بود، «شاید» خوب بود.
و همین «شاید» است که جا را تنگ می کند...

بایگانی
یا قدیم برای کسی که نثرهای موزونم را دوست دارد .   نه صدایی ، هیچ ... دهان بازکنی به قدر دنیا هم ، باز هیچ ... انگار مردگان . دست بالا کن به دعا مسیحایم ، لالی ات را به باد بسپار . دل بده به تمام نجواهای عالم ، بگذار دلت را روشن کنند که صدایت دلم را روشن می کند .  با من بیا . دستت را به دست صدایم بده،تو بخواه ، من می گویم...! بگذار باد باشم ، نسیم ... دست ببر به دعا ، لالی ات را به من بسپار ... !                                                                  درخشان باشید                                                                   خودم   سلام مهربونم ! نوشته های منم شما رو دوست دارن !!! یه سوال فنی که از دلتنگی سرچشمه می گیره !!! شما چه روزایی مدرسه هستید ؟؟؟ ! بچه ها کشتن منو از بس سوال کردن ، آخه از حسودی دارن می ترکن !! شاد و درخشان باشید گلم
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ مهر ۸۶ ، ۰۹:۰۵
شب تاب
یا قدیم   برای کسی که نثرهای موزونم را دوست دارد .با تشکر !! و با آرزوی قبولی نماز و روزه ها و غیره ...       علی  بال که باز کرد می خواست پریدن را به من و تو یاد بدهد ، نمی دانست که ما اینقدر درگیر نبخشیدن می شویم که کور می شوند چشم هایمان و کر ، گوش هایی که قرار بود صدای " فزت و رب الکعبه " را بنوشند ... قشنگ است ، می دانی ؟ ! این که اگر مرغابی ها ،هزارهزارهم بودند ،علی، باز، می رفت ... ! علی بخشیده بود . همه چیز را همه کس را ، علی قاتلش را هم بخشیده بود ، که اگر نبخشیده بود پا به مسجد نمی گذاشت .اصلا علی رفت که بدهد ، که ببخشد عطای این دنیای بی ارزش را به لقایش ... علی شوق پرواز داشت . خدا ، به رویش لبخند زده بود . خدا گفت پرواز کن که او تمام شبانه ها و گریه ها و درد ها و یتیمی ها را گذاشت و رفت . رفت و همه را گذاشت برای ما ... آزمونی است ... می دانی ؟؟!                                                                          درخشان باشید                                                                            خودم شهناز تشکر می کنه ، سرخ و سفید هم میشه !!! شاد باشید گل ما !!
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ مهر ۸۶ ، ۱۰:۰۵
شب تاب
برای کسی که نثر های موزونم را دوست دارد و اشکهای تلخم را هم ... ( شرمنده مدتی است که دیگر پیشکش های چندان فاخری از قلم سر ریز  نمی کند ... )   یاقدیم دوباره ماه ناز کرد و نازک شد و بوی شروع ماه همه جا پیچید ! امسال هم مهمانی برپاست . خدا باز هم می خواهد مهربانی اش را به رخ بکشد ، رحمتش را ، تا تو چقدر از این سفره برداری . تا تو چقدر بفهمی که آسمان ، وقتی صدای " ربنا " می آید ، از همیشه زیباتر است ، مثل هزار در گشوده ... قدم بردار تا ببینی بوی این ماه تو را تا کجا ها که نمی برد . قدمی بردار و ببین که آسمان زیر پاهایت پهن می شود ... تو فقط صدایش کن ، اگر خورشید را به دستت نداد ... !                                                              شاد و درخشان باشید                                                                    خودم     خانم فریبا جونم ، سهیلا و حوری و حمیده به شما سلام مخصوص رسوندن .(می دونید افتخارم چیه ؟ این که پل بین شما و بچه ها شدم ) خانم فریبا دعام کنید که بدجوری بهش احتیاج دارم . فکر کنم دیگه تنبلی رو کنار گذاشتم مگه نه ؟!! نماز و روزه هاتون قبول خدای مهربون به امید دیدار ای ناخدا ناخدای من ...
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ شهریور ۸۶ ، ۰۸:۵۸
شب تاب
برای کسی که نثرهای موزونم را دوست دارد   . گفت : از امروز هر وقت باد بیاد ، یاد رقص موهای تو می افتم ... هر وقت بهار بیاد ، یاد بوی تنت می افتم ... هر وقت  گل ببینم ، یاد خنده های قشنگت می افتم ... هر وقت هم آسمونو دیدم ، یادم میاد که بهت قول دادم تا اون بالا بالا ها پرواز کنیم ، با هم ... از امروز . گفتم : مدت هاست وقتی به افق نگاه می کنم ، منتظرم که یه همچین روزی برسه و بهت بگم از امروز ، هر وقت برف ببینم یاد سفیدی بختم می افتم .... از امروز من خوشبخت ترین آدم دنیام ... از امروز ، ما ، با هم ، ... از امروز ...        سلام فریبا جونم ! حالت خوبه نشونه ی خاطره های شیرین ؟! همه ی همه ی همه ی بچه ها سلام های خوشمزه خوشمزه ی عسلی براتون می فرستن ! ان شاءالله همیشه دلتون خوش و کامتون شیرین باشه !! یه خبر خوب داغ داغ !  شهناز بالاخره پرید !!! البته نه به طور کامل ، ولی میشه از پروازش صد در صد  مطمئن بود !!! ممنون که به کلبه ی درویشی من سر می زنید .   راستی ، باورش برام سخت بود . اما بهم خبر رسیده که با معدل 18 دیپلمشو گرفته . بین خودمون باشه !!!     قرررررررررررررررررربون شما برم !! قررررررربون شما بریم !!!!                                                                           دلاتون گرم و همیشه درخشان باشید .                                                 خودم
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ شهریور ۸۶ ، ۰۷:۰۶
شب تاب

یا قدیم

برای فریبای مهربانم ، که بداند آن اشک ها را نمی خواستم

و برای کسی که نثر های موزونم را دوست دارد تا بداند اشک ها هرچقدر هم زیبا باشند ، تلخند ... مثل بادام تلخ ...

 

 

از بغض بدم می آید ، از گریه . وقتی به سراغم می آیند دنیا را نمی خواهم. اما تو که می روی چاره ای نیست جز گریه . دلتنگی و اشک بدجوری به هم گره خورده اند . وقتی به دور و برم نگاه می کنم و تو را هیچ جا جز در میان خاطرات نمی بینم ، وقتی باران می آید و یادم می افتد که با هم زیر باران نیستیم ، وقتی تعداد نامه هایت یادم می اندازد که چه روزهای زیادی است که از هم دوریم ، وقتی ... خوب ... دلم تنگ می شود و اشک ها بدون این که از آنها کمکی خواسته باشم برای خالی کردن غصه هایم دست به کار می شوند . دوست ندارم گریه کنم . دوست ندارم غصه هایم از دلم بیرون بروند ، هر چه هست از توست . تویی که می روی و نمی دانم که می دانی چقدر دلم برایت تنگ می شود ؟ دوست دارم بخندم . حتی وقتی که نیستی ، به یاد لبخند تو ، که دنیا را بهاری می کرد . دوست دارم همیشه یادم بماند که چقدر خنده ام را دوست داشتی ... دوست دارم ... اما مگر به دوست داشتن من است ؟ گریه به دل من کاری ندارد ... می بیند نیستی ، جایت خالیست ... می آید . و دوباره اشک ها بدون این که از آنها کمکی خواسته باشم ، به سراغم می آیند . دلتنگی و اشک بدجوری به هم گره خورده اند . می دانی ؟........  

 

                                                   "شاد و درخشان و به دور از غصه باشید "

                                                                       خودم

 

دلم گرفته نازنین   بیا منو با خود ببر

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۸۶ ، ۱۶:۴۸
شب تاب
یا قدیم برای کسی که نثر های موزونم را دوست دارد ... البته دو خط اول کمی موزون تر است ! خوب ، گاهی این جوری می شود و گاهی هم آدم دلش نمی خواهد  آن را تغییر بدهد ... همین . سلام مهربانی وسیع آبی آسمانی ام ، خوب من ... شمار نامه ها هزار شد چرا ، به شهر خسته و خموش من که بی صدای پای تو عجیب بوی گنگ بی کسی می دهد سری نمی زنی ؟؟؟ مگرچه کردم و چه گفتم  که چشم تو،ازچشم های به راه مانده ام که جز عکس جای پای تو چیزی به یاد ندارد ، سراغ نمی گیرد ؟   گفتی" برمی گردم "، باور کردم ... و حالا روزها می روند و من هنوز دل به امید بازگشتنت بسته ام ... و تو باز هم نمی آیی ...نامه ها نوشته می شوند به بوسه ای  عاشقانه ، مهر می شوند ، به دست باد سپرده می شوند  ... ولی پاسخی برای من ... هیچ هیچ ... دلم که می گیرد ، رو به ستاره ها شعر می خوانم برایت ... یکی از آنها که می افتد ، انگار دنیا خراب می شود روی سرم ... بارها برایم گفته ای که " وقتی ستاره ای می افتد یک آدم خوب روی زمین می میرد ... " همیشه می ترسم که نکند آن آدم خوب ... کاش بمیرم تا دیگرهیچ وقت این خیال تلخ به سراغم نیاید ...  چقدر خوشبختند ، مگر نه ؟ تمام مردمی که عطر بودنت در شهرشان پیچیده و تمام آنهایی که چشم های بی کرانت را حتی برای یک بار  دیده اند ، می دانم که مستش شده اند ، می دانم ... و انگار در این دنیا تنها من ، دیگر دست هایت را ندارم . باران که می آید ، گریه ام می گیرد . عاشق بارانی ، خوب می دانم .از این که ندارمت گریه ام می گیرد ، از این که نمی توانم شادی ات را زیر باران ببینم .... همیشه می گفتی دوست نداری اشکم را ببینی . دوست دارم باورداشته باشم که فراموش نکرده ای . بیا ...                                                                               شاد و درخشان و عاشق باشید                                                                                   خودم
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ تیر ۸۶ ، ۱۵:۳۶
شب تاب
یا قدیم برای کسی که نثر های موزونم را دوست دارد  تمام شب ها ، تمام آنها ، به یادت بوده ام ...  این دروغ نیست ، من ، زیر خاطراتت خط قرمز کشیده ام .... همیشه فکر کرده ام که روزی می آیی و من نشانت خواهم داد که چقدر کاسه ی صبرم پر شده ، از اشک ... لحظه ی آخر ، همان  وقتی که هیچ نگفتی ، دلم لرزید ...  فهمیدم که تو باز دل به آن نفرین سپرده ای ... عطیه ای دردناک ؟ ... تو ساکن نیستی ... همیشه در سفر ... این سرنوشت توست ... تقدیری شوم ؟ ... یا برای من ؟ .... می گذارم بروی ... نمی خواهم آشفتگی ات را ببینم ... دردت را ... می گذارم بروی ، به امید  چشم هایت ... و به امید چشم هایم که عجیب منتظر توست. می گذارم بروی ... برو ... زمین گرد است ، شاید باز ، دستم به دستانت رسید ...                                                                                  21/1/86                                                                                                                                                                                  شاد و درخشان باشید                                                                                                      خودم
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ خرداد ۸۶ ، ۰۸:۴۶
شب تاب
"یاقدیم " به فریبای مهربانم و کسی که شعر هایم را هم دوست دارد ...     و دوباره ... وسعت آبی کریم ... باران می زاید ... ! نماز باران می خوانیم برای درد زایمان مادر آبی ...                     مادر از درد کبود می شود .... به خود می پیچد ، جیغ می کشد ... کودک متولد می شود ...                                 نام او " رحمت  "....                                                                 8/2/86                                                                                                                       شاد و درخشان باشید                                                                                                خودم
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ خرداد ۸۶ ، ۰۸:۳۸
شب تاب
یا قدیم نثری موزون ...برای آن که نثر های موزونم را دوست داشت ... دیشب ، شب نبود .... روز بود انگار ... ماه دیشب ، خورشید بود انگار ... ماه نبود اصلا ... یاد تو که می افتم بساط همین است ... تمام خوابها با من قهر می کنند ، شب ها روز می شوند ... ماه مست می شود ... .... شب چهارده ، شب نیست ... روز می شود ، می خندد ... آن شب ، تمام عاشقان بیدارند .. . شعر می گویند ... ! به ماه که نگاه می کنند ، دلشان روشن می شود و ... چشم هایشان برق می زند به رسم روز اول تمام عهد ها و یاد ها ....                                                                                                                                                                  شاد و درخشان باشید                                                                              خودم
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ ارديبهشت ۸۶ ، ۱۱:۳۵
شب تاب
یا قدیم   برای دوستی که امروز عجیب دلش گرفته بود و من نتوانستم کاری برایش بکنم . او این قطعه را خیلی دوست داشت ...   "دوست من سیاه است ... " عین یه قلمو شده بود که توی آب زده بودن تا رنگش بره ... خیس خیس... اما رنگش نرفته بود ، هیچ وقت نمی فت  ... سیاه سیاه ... زیر بارون مونده بود، توی پارک پیداش کردم ،احساس کردم خیلی شبیه خودمه...تنهای تنها ... ترسیده بود،آروم برش داشتم،نای نفس کشیدن نداشت ... خسته ی خسته ... هیشکی دوستش نداره ، می دونم ، مثل من ، میگن شوم ... نحس نحس ... من اومدم ، مامان رفت ... بعد بابا ... بعد من موندم و خیسی از اشک و سیاهی از غم و تنهایی از نفرت و خستگی از زندگی و نحسی از مرگ ... و کلاغی از بارون و پارک  که عجیب شبیه منه ... حالا ، ... من برای اون می مونم ، اونم برای من ... همیشه باهم ... دوست دوست ...                                                                                    درخشان باشید                                                                                       خودم
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ فروردين ۸۶ ، ۱۱:۰۰
شب تاب
یا نور                                 آقا حمید سما ، هنگامه ، مرجان و کسی که سبزه هفت سینم به یاد او سبز می شود ، فریبای مهربانم  نوروزتان پیروز و سال نو مبارک ...                           با شکفتن گلها با رسیدن نوروز                       با دمیدن سبزه با مقدم حاج فیروز                              عیدتان مبارک باد                             سال و روزتان خوش باد            و ...نثری موزون ؟   کاش حاجی فیروز بودم ... یا ...حاجی فیروز بودی ...این جوری شاید می تونستیم سیاهی جداییمون رو به صورتمون بمالیم و دم عید از لب خندون مردم شادی گدایی کنیم تو رو خدا این جوری نگام نکن ... تموم تنم یخ میکنه وقتی این جوری با نگاهت یادم میاری که چقدر از هم دوریم ... که چقدر از هم دورمون کردن ... چرا ما رو قبول ندارن ؟ چرا نمیذارن با هم باشیم ؟ چرا این طور بی رحمانه حتی جلوی خیالمون رو هم می گیرن ؟ .... ما که حالا دیگه به جز خیال و رویا ی هم ، چیزی نداریم واسه گذرون زندگی ... اما ما می دونیم که بخوایم ، نخوایم ... بخوان و نخوان ،"دنیا رو پاشنه خیال می چرخه ..."  واسه همینه که این همه وقت ، با خیال هم سر کردیم و دم نزدیم ... من با خیالت راه میرم ، می خندم ، نماز می خونم ... تو با خیال این که من هنوز به خیالتم ، برام رویا و خیالات می بافی ...! می بینی  ، شبیه شعر شد ... آدم عاشق شاعره دیگه  ! بی اختیار به خیال عشقش شعر میاد به زبونش ...! اما حاضرم شاعر نباشم ... اصلا لال باشم ... ولی با تو باشم ... به خاطر تو لباس حاجی فیروز می پوشم  و واسه لبت خنده هدیه می گیرم ... کاش حاجی فیروز بودم ... یا ... حاجی فیروز بودی ... ای جوری شاید تو شلوغی شهر ، وسط بخر و ببر خرید عید مردم ، دست سرنوشت ، یا بوی عشق و خیالمون ، بی اختیار ما رو به هم رسوند ... شاید یهو همدیگه رو دیدیم ، وقتی با هم رفتیم سراغ یه بچه که بخندونیمش .... یه دفعه چشممون به هم می افته ... تو می فهمی این "من" ، منم ... و من می فهمم که این "تو " تویی ... همون من و تویی که تو خیالمون هزلر بار لباس رویا براشون دوختیم ... همونایی که رخت خیال براشون بافتیم ... چه خیال قشنگی ساختم ، مگه نه ... ؟ ! کاش حاجی فیروز بودم ... یا ... حاجی فیروز بودی ....                                                           شاد و درخشان، پیروز و سربلند باشید                                                         خودم
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ اسفند ۸۵ ، ۱۴:۳۰
شب تاب
سلام سلام !                شب تاب و شازده کوچولو یک ساله شد ... به همین سادگی .... یک سال گذشت از زمانی که من تصمیم گرفتم این جا برق برق بزنم ...! خوشحالم که نوشته هام خونه پیدا کردن و خوشحال ترم از این که دوستای خیلی خوبی پیدا کردم ... هرچند خیلی از اونا الان دیگه نیستن تا از بودن با هم بیشتر لذت ببریم ...              خدا رو شکر که عمرم به یک سال رسید ...!                     خوب دیگه بسه !! ... نثری موزون برای کسی که نثر موزونم را دوست دارد ... 1) دوست دارم صداتو بشنوم ، می خونی برام ؟ خوندنت چشم دلمو باز میکنه . انگاری یه کپه نور میذارن تو شب آسمون چشمام . صدات تو رو برام آشنا میکنه . نه این که تا حرف نزنی نشناسمت ها ، نه ! من بوی تنت رو می شناسم ، صدای پات رو می شناسم ... فقط ، انگار این صداته که صورتت رو برام نقاشی میکنه . صورتی که اینقدر روش دست کشیدم با تک تک خطوطش آشنام ، وقتی می خونی میاد جلوی چشمام ، می تونم تصورش کنم ... هیچ وقت بهت نگفتم که تو رو هر دفعه خوشگل تر می بینم ؟ نمی دونم  ، شاید نشده که بگم یا شاید خجالت کشیدم از اون چشمات که میدونم دنیا توش جا میشه ! چقدر حرف زدم ........ ........... می خونی برام ؟   2) اگه یه روز بهم بگی دیگه برات نمی خونم ، میمیرم ... زندگی منو تو رنگ می زنی ، تو منو به این باور رسوندی که زندگی چقدر قشنگه ... صدای تو بهم فهموند که یکی هست که هوامو داره،یکی که تو رو فرستاد تا برام بخونی، تا نمیرم ... حالا اگه دیگه نخونی چی میشه ؟ نه ... ، بخون ، میمیرم .... برام می خونی ؟...   3) "پاییز چه زیباست .... پاییز دو چشم تو چه زیباست ..." صدات تو سرم میپیچه ... می رقصه ... همیشه می دونی چه شعری رو انتخاب کنی ، با چه ریتمی بخونی ... خوش سلیقه ای دیگه ، سلیقه داشتن که دیگه شاخ و دم نداره ! صدای آوازت حالمو خوب میکنه .درست مثل وقتی که کنارم میشینی و موهام رو نوازش می کنی... آره درسته ، من سکوتت رو هم دوست دارم . بهم آرامش میده ... اما صدات یه چیز دیگه است ... خوندنت چشم دلمو باز میکنه . انگاری یه کپه نور میذارن تو شب آسمون چشمام ... می خونی برام ....؟                                                             " شاد و درخشان باشید "                                                                               "خود یه ساله ام !"
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ اسفند ۸۵ ، ۱۰:۲۹
شب تاب
سلام به ... میشه عاشق شد و تا ابد عاشق موند اما نمیشه به دنیا اومد و تا ابد زنده موند بهتره دنبال عشق باشیم یا زندگی ؟                                    دلاتون درخشان و حسینی باشه                                                      خودم   "قالب وبلاگم خراب شده ...ببخشید ...!"
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ بهمن ۸۵ ، ۱۵:۴۱
شب تاب
یا نور   باشد ، دیگر نه خیال من سراغ تو را می گیرد.. نه خیال تو ، سراغ مرا ... اما دل هایمان چه .....؟                                                                                                                "کفتر باز"   هر روز خورشید را می بینم که گناه می کند تو را نگاه می کند کاش مامور منکرات بودم تمام کفتر هایم به فدایت ... آی دختر همسایه ...! می دانی موقع شستن رخت ها چقدر زیبا می شوی ؟!                                                                                                                                     "شاد و درخشان باشید"
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ آذر ۸۵ ، ۱۰:۱۴
شب تاب
....امشب ده ها دل کوچک یتیم شد و هزاران کهکشان ، دراین غم عظیم ، ستاره هایشان را اشک ریختند ... ماه خاموش شد ... رخ در سیاهی ابر کشید و نورش را صدقه داد در راه رسیدن کاسه های شیر ، به شیر ... آن شب همه گریه کردند .... خودم دیدم برگ ریزان نخلی را ... ای انسان ،هزار قطره شیر ، هزار مروارید اشک ، و هزار دل پریشان یتیم را ، از روی زمین جمع کن ، وبیاور ... بیاور و اگر بدون او از زندگی ننگ نداری ، آبروی خود را بخواه از خدا ... که زندگی بی آبرو ننگ است ... که علی ، زمین و زمان را آبرو بود ... که علی می دانست تیم چه می کشد در شب های بی پدری ... آن شب شکست صد کاسه ی شیر ، صد کوزه ی دل ... و علی مگر نمی دانست که دست او خرما را شیرین میکرد به کام شب های بی کسی ؟ و مگر نمی دانست صدایش "بسم الله " بود برای جن تنهایی ؟ پس چطور رفت ؟ آخر که برد آن همه کودکانه را که با علی به دهان بچه ها شیرین شد ؟ آخر که گرفت شیرینی بودنت را از ما ؟... که با بودنت خدا با ما بود ...     علی جان ،با تو ، خدا با ما بود ...                                یا علی ....                  "پیش از تو هیچ اقیانوسی را نمی شناختم                  که عمود بر زمین بیاستد ...."                                                                           "با عشق به علی درخشان باشید "                                              "خودم "
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ مهر ۸۵ ، ۰۲:۱۴
شب تاب
سلا م امروز تو کلاس نجوم استادمون گفت :تمام دنیا و تمام کهکشان ها بر اثر یه انفجار بسیار بسیار عظیم به وجود آمده که ما از ۱۰ به توان ۴۳- ثانیه به بعد آن اطلاع داریم که چه اتفاقاتی افتاده و چه تغیراتی به وجود آمده اما از قبل از آن ۱۰ به توان ۴۳- ثانیه هیچ گونه اطلاعی نداریم ... بعد استادمون گفت از نظر الهیات خدا در همان زمان که برای هیچ کسی قابل درک و دسترسی نیست قرار دارد .... نظر شما چیست ...؟ آیا حالا نمی تونیم بگیم خدا جون عظمتت رو شکر ......؟                                             "شاد و درخشان بمانید "
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ مرداد ۸۵ ، ۱۵:۱۵
شب تاب
بالاخره اومدم ........                                                                                             روبه رویم دنیاست                                    زیباست                                    پریدن است                                    هر پرنده جلوه ی پرواز است                                    راز است                                    می پرد  ، می خندد                                    روبه رویم دنیاست                                    آسمان است                                    آسمانی مهربان است                                    روبه رویم دنیاست                                    پرنده است                                    روبه رویم دنیا                                    توی قلبم یک فکر ...                                    این دنیا بی پرنده زشت است                                    زیبا نیست                                    مثل یک رویا نیست                                    تیرکمان را بشکن                                    دنیای بی پرنده،                                    دنیا نیست                                    با پرنده با پریدن                                   روبه رویم زیباست                                   رو به رویم دنیاست ........                                                        "  همیشه بدرخشید "                                                                   خودم
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ خرداد ۸۵ ، ۰۴:۴۶
شب تاب
کاش ما شویم...   رسیدن من و تو به "ما" همان حکایت غنچه بودن و گل شدن است ... بیا نپژمریم ... بیا ، ستاره باشیم و کهکشان شویم ... بیا نور دهیم ... *** بیا ، ما ، همیشه دوست بمانیم و بعد... شبانه ، ترانه ی نور بخوانیم و بعد... بگوییم بهاری میان خزانیم و بعد ... بخواهیم که عاشق بمانیم ...                                                " همیشه بدرخشید "                                                         خودم
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ خرداد ۸۵ ، ۱۴:۴۵
شب تاب
سلام دوستان! اون موقع که هی از دیگرون مطلب میذاشتم میگفتید از خودت بنویس ! حالا این پست از خودمه ، پست قبلی هم از خودم بود ، به خدا !!!                                               **** به آسمان نگاه کن ،  خدای مرا ببین ....آبی بیکرانش را ........وسعتش را........ این خدای من است ......بزرگ و بی انتها ... به کوه نگاه کن ،  خدای مرا ببین .......عظمتش را ...........استقامتش را ..... این خدای من است ......عظیم و مستحکم ... به آب نگاه کن ، خدای مرا ببین ........زلالی اش را .......... پاکی اش را ....... این خدای من است .....پاک و طاهر..... به گل نگاه کن ..... گل را ببو .....آن را لمس کن .....خدای مرا لمس کن ...... این خدای من است ....گوشه ای از زیبایی او ........جلوه ای از قدرت او ...... انتخاب با تو .... به هر چه می خواهی نگاه کن ........هرکجا رنگ و بویی از خدای من ندیدی ،خبرم کن .....                                                                    " شاد و درخشان باشید "
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ ارديبهشت ۸۵ ، ۰۲:۴۰
شب تاب
و برای تمام باغبانان روح من ... گفتی بیا با هم گل بکاریم ...به حرف های پر مهرت اعتماد کردم . کاشتیم ، دستانم بوی الفبا گرفت ! تلخ بود و شیرین آن روز ...آن روزی که صفری به بزرگی تمام بازیگوشی ها و سر به هوایی های یک دختربچه ی هفت ساله گرفتم ...و چقدر شرمگین بودم آن روز از بوی الفبای دستانمان.از نگاهت شکستم ، آب شدم ...نگاهی که مرا نمی زد ، مهربان بود.... ......گفتی :"دست هایت را به من بده ، به دست هایت ایمان دارم ..." دادم دستان کوچکم را به آن دست هایی که گرم بود ، مثل دستان مادر ... و از آن روز بود که شب ها ، خواب و آرزوی من "تو" شدن بود ...و روزها تمام تلاشم برای مثل "تو" شدن .... تکه تکه های روحم به دست تو بود . شکستنی بودند ، خودت گفتی ... همان روز که قلم به دستم دادی و گفتی : " اول بنویس به نام خدا ... تا روحت ضد ضربه شود ، نشکند ! ..." گفتی و نوشتم... گفتی .... نوشتم ..... نوشتم و نوشتم و قلمم را زمین نگذاشتم ... ...... و قلمم را زمین نخواهم گذاشت ، تا روزی که به معصومیتی بی پایان که دستانش بوی خوش الفبا می دهد ، بیاموزم که بنویسد :                              " اول بنویس به نام خدا ، آفریدگار معلم ... "                                                     "همیشه شاد و درخشان باشید"
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ ارديبهشت ۸۵ ، ۰۲:۳۸
شب تاب