باد ما را با خود خواهد برد ...

یا قدیم برای بی مهری که نثر های موزونم را دوست دارد . سقف خانه که فرو ریخت ، خاطرات خاک گرفته را باد با خود برد و همه چیز انگار نه انگار که بود ، نابود شد . شکر ها طعم تلخ خاکستر گرفتند . شمعدانی ها بوی شکستن می دادند و رنگ مرگ داشتند .گربه سیاهه ماهی سرخه رو  از توی حوض بیرون انداخت ، ایستاد ، جان کندنش را دید و راهش را کشید و رفت ... سقف خانه که ریخت ، من ترسیدم . دیگر نه مامان را دیدم نه بابا را ، نه ، تو را . تو که خاطره نبودی ، باد تو را کجا برد ؟ ...                                                                      شاد و درخشان باشید                                                                                  خودم فریبا جونم سلام خوبی شما ؟ از درس ها چه خبر ؟ می بینم که بچه ها طاقت نیاوردن و اومدن مدرسه !! حسابی تعجب کردید مگه نه ؟!! دوستون دارم گل من بیشتر از تموم گل های دنیا شاد و درخشان و پیروز و شاگرد اول باشید !!