یا قدیم
به فریبای مهربانم
روزی من به کسی که معصومیتش به وسعت تمام آسمان ها ست می گویم ، که کسی
را میشناسم که بودنش به زیبایی تمام عشق هاست و او حتما خواهد فهمید که " تو " چقدر برای من عزیزی !
آن روز از همه می خواهم که سکوت کنند تا " او " صدای قلبم را خوب بشنود و خوب به خاطر بسپارد و خوب بفهمد که "عشق" چطور زندگی می بخشد.
دست هایت نیلی آسمان اند ، این را به او می گویم و او می فهمد که من چقدر خوشبختم که تو را دوست دارم و خواهم داشت .
می گذارم به دوستی با تو افتخار کند ، همانطور که من می کردم و وقتی روزی خودش موجب افتخار شد ( که می دانم که می شود ! ) لبخندی می زنم و آرام در گوشش زمزمه می کنم : " آدمها به اندازه ی عشقشان بزرگند و به اندازه ی بودنشان برای کسانی که دوستشان دارند موجب افتخار ... "
من ، می گذارم بفهمد که چرا دوستت دارم . برای خاطر عشق ... برای خاطر اینکه تو
" دوست " منی ...
شاد و درخشان باشید
عیدتون مبارک