چیزی فرو ریخت

کدام کوه ، نبودنت را تاب خواهد آورد در هوای آفتابی ِ لوس ِ  اواخر مرداد و در حوالی کتاب فروشی های آدمخوار ِ خیابان ِ انقلاب ؟؟ اینجا، مرگ هم نشسته و کتاب می خواند! و کتابخوان ها را نشان می کند برای روز مباداهایی که اصلا نمی شود پشت گوش انداختشان . به کاه بودنم واقفم و برای همین هم هست که سعی می کنم پناه ببرم . پناه ببرم به یک اتاق ۱۸ متری و صفحه کلیدی که حروفش پاک شده اند. پناه ببرم به خواب از سرِ خستگی ِتن . پناه ببرم به چیزی که خاطره ی تو نباشد. پناه ببرم به " ماندگار"... و به دختر کتاب فروش که شالِ آبی دارد و چیز زیادی از تایپ نمی داند. ظاهرا از کتاب هم چیز ِ زیادی نمی داند. مگر چون ریچارد بریتیگان(؟) مشهور است، قند هندوانه *اش خریدنی است؟ دیگر به هیچکس اعتماد نخواهم کرد... تو خوب می دانی که باد، با کاه چه می کند. تو خوب می دانی که که کتابها سنگینند. تو خوب می دانی که من، چرا کتاب می خوانم! یک حساب دودوتا چهارتای ساده است. حتی ساده تر از خمیازه کشیدن های مکرر میان وراجی های نیکوس کازانتزاکیس و ساده تر از جمع شدن اشک در گوشه قلبی که دید ژرژ چطور لنی را کُشت **...   * در قند هندوانه - ریچارد براتیگان - مهدی نوید - نشر چشمه ** موش ها و آدم ها - جان اشتاین بک - پرویز داریوش

دنیا پر شده از نیمکت هایی که منتظر هیچکس نیستند ...

از بس عادت کردیم به دوری ...