آبی من !

"یا قدیم " برای کسی که نثر  های موزونم اردوست دارد ...   هیچ صدای آب را شنیده ای ؟ دیده ای چقدر شبیه چشم های توست ؟! من هنوز عاشق آب و آب بازی ام . از هزار سال قبل تا هزار سال بعد و بعد تر ... قبول میکنی کمی کنار من ، قدم زنان ، کنار ساحلی ، چای داغ نوش جان کنی ؟ اجازه می دهی شرشر نگاه تو ، آتش دل مرا خنک کند ؟ نیلی همیشگی ! آهای لایق تمام عاشقانه ها ! نگاه کن ! ببین که با حضور چشم های تو ، غرق شدن ، چقدر ساده می شود ...                                                                     شاد و درخشان باشید                                                                                   خودم

به تو فکر می کنم

" یا قدیم " به تو فکر می کنم و به دلم که خدا خوب به  دل تو گره اش زده  و به تمام نبودن ها ... و به این که چرا غروب های پاییز این قدر دلگیرند ... صدتا فرهنگ لغت از ده تا زبان مختلف روی میزمه ، صد تا قاب گل خشک به دیوار اتاقمه و یک کپی ناشیانه از مونالیزای مسخره که لبخند مسخره ترش منو یاد چشمای تو میندازه ، یاد اون نگاه آخر که آخرش نفهمیدم یعنی " میام " یا ... به تو فکر می کنم و به این که به چه زبونی به تو بفهمونم که " دلم ، برات تنگ شده " ...                                                   شاد و درخشان باشید                                                           خودم