ندیدی و رفتی ... یا رفتی و ندیدی ؟

یا قدیم زمین و زمان را به هم دوختم . زیر باران دعا کردم .  نامه نوشتم . نامه پاره کردم . نامه فرستادم . شعر گفتم . دو روز غذا نخورد م. سه روز ، چهار روز ... راه رفتم و کاری نکردم . ایستادم و کاری نکردم . نشستم و بازهم کاری نکردم . نمی توانستم که بکنم . کتابهایم را پاره کردم . نوشته هایم را پاره کردم . کاغذهایم را ... کافی بود سرت را می چرخاندی ....                                                                                                     درخشان باشید                                                                                                       شب تاب *برای کسی که موزون نثرهایم را دوست دارد .

در تو گم می شوم ...

یاقدیم مطلبت را خواندم . کلیک . کامپیوتر را هم خاموش کردم . چیزی نگو ، تماس هم نگیر . چند روزی را باید دنبال خودم  بگردم .                                                                                        درخشان باشید.

دنیا همان دنیاییست که ...

"یا قدیم" نثری موزون برای کسی که نثرهای موزونم را دوست دارد . اینجا همان دنیاییست که باران دارد و کویر و رنگ و رنج و شور و شعر و ... اینجا همان دنیاییست که " تو " دارد و " من " و گاهی هم "ما" ... اینجا دنیاییست که خاطره دارد و چیزهایی که می مانند و چیزهایی که می روند . اینجا همان دنیاییست که که من در آن عاشق شدم . دنیایی که هیچ چیز را یک رنگ نمی گزارد . من را رنگ می کند . تو را رنگ می کند . خاطره ها را رنگ می کند ، خودش را رنگ می کند ... اینجا همان دنیاییست که خدا انتخابش کرد برای سفر چشم های من به آسمانی که ستاره دارد و ماه دارد و کویر دارد .... من از اینجا بودن نمی ترسم ، که گوشه ای از همین دنیا " تو " هستی ، آرام و مطمئن .                                                                                        شاد و درخشان باشید                                                                                                  شب تاب