دنیا با تو جای عجیب و غریبی شده حتی عجیب و غریب تر از وقتی که بی تو بودم. من چرا به هیچ چیز عادت نمیکنم؟ بیشتر بیست و هفت ساله ها وقتی در موقعیت الان من قرار می گیرند بسیار شاد و با دُم گردو شکن خواهند بود و اینکه چرا من نیستم را نمیدانم وگرنه میرفتم پی درمان.
آرزو دارم پیگیر آرزوهایم باشم. آرزو دارم حالا که برآورده شده ای، بقیه هم بشوند. می شود؟
