آن را که تویی ... :: شب تاب، خورشیدِ کفِ بشقاب

یه وقتهایی از کسی " دوستت دارم " رو میشنوی که هیچ برهه زمانی فکرش هم نمی کردی که از همچین ادمی بخوای بشنوی اما یهو از بین همه اون چیزایی که انتظار داری یکی سربلند میکنه و میگه " دوست دارم " بعد میبینی چقدر به دلت نشست .

میدونی واقعا ادمی نمیدونی عشق کجا سراغ آدم میاد اما درست وقتی میاد که اصلا منتظرش نیستی

پاسخ:
سلام عزیز دلم
لابد درست میگی.

۰۶ آذر ۹۴ ، ۰۰:۲۳

ماه بانو

دلش:)موافقم

پاسخ:
:)

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

شب تاب، خورشیدِ کفِ بشقاب

شب تاب، خورشیدِ کفِ بشقاب

رویاهای ما شب تاب هایی هستند که در آسمان ذهن ما می درخشند...

اگر می شد اینجا نبود و جای دیگری بود، «شاید» خوب بود.
و همین «شاید» است که جا را تنگ می کند...

شب تاب

جشن کتاب

عکس هام

بستنی کاکائویی

خورشید از پشت شیشه های رنگی

دستِ من و دامانِ تو

دنیا به اضافه ی خوبی

در سرزمین قد و نیم قدها

صورتیِ غمگین

گُسَل

یکی که نیست

بوی قصه