محرم ها خدا غصه اش می گیرد ...

یا قدیم                       برای کسی که نثرهای موزونم را دوست دارد .    "آسمان که سیاه شد ، زمین که بغض کرد ، عالم و آدم فهمیدند که خدا ، می خواهد بال تقسیم کند . هر که نبود ، به قدر سرخی خونش بال گرفت و هر که بود ، به قدر شوری اشکش ، صبر ... " قصه ای بود که روایت شد . هر که دید ، دیوانه شد و هر که شنید ، حیران ؛ که چرا آن روز دلها اینقدر سنگ بود ...                                                                 درخشان باشید                                                      خودم     فریبا جونم ، ایران چند روز پیش اومده بود مدرسه کلی سلام رسوند .شاد باشی گل همیشه بهار !

سالها گذشته است ...

یا قدیم برای کسی که نثرهای موزونم را دوست دارد . تو ، لاک ناخن منی . تو رنگ رژ لبمی که مالیدم تا سلامم خوش رنگ تر باشه برای قرار اول که ... تو ، بوی عطر منی که رو تنم ماسید وقتی نیامدی ... سالهاست آینه ، آرایش سالها پیشم را به خاطر دارد . همان لاکی که تویی ، همان رژ لب که تویی ، آینه هر روز من را همانطور می بیند ، همان دختر چهارده ساله ، که هزار و چهارصد سال است همه ، آرایش از مد افتاده اش را مسخره می کنند ...                                                              شاد و درخشان باشید                                                                      خودم