دوست من

یا قدیم به فریبای مهربانم روزی من به کسی که معصومیتش به وسعت تمام آسمان ها ست می گویم ، که کسی را میشناسم که بودنش به زیبایی تمام عشق هاست و او حتما خواهد فهمید که " تو " چقدر برای من عزیزی ! آن روز از همه می خواهم که سکوت کنند تا " او " صدای قلبم را خوب بشنود و خوب به خاطر بسپارد و خوب بفهمد که "عشق" چطور زندگی می بخشد. دست هایت نیلی آسمان اند ، این را به او می گویم و او می فهمد که من چقدر خوشبختم که تو را دوست دارم و خواهم داشت . می گذارم به دوستی با تو افتخار کند ، همانطور که من می کردم و وقتی روزی خودش موجب افتخار شد ( که می دانم که می شود ! ) لبخندی می زنم و آرام در گوشش زمزمه می کنم : " آدمها به اندازه ی عشقشان بزرگند و به اندازه ی بودنشان برای کسانی که دوستشان دارند موجب افتخار ... " من ، می گذارم بفهمد که چرا دوستت دارم . برای خاطر عشق ... برای خاطر اینکه تو " دوست " منی ...                                                                                    شاد و درخشان باشید                                                                                      عیدتون مبارک