از دلتنگی ...

آباجی خانوم!خاطره هات به خونه ی جدیدشون رسیدن. حالا نگاهشون که می کنم یاد همه ی اون ساعت های خوشی می افتم که وقتی پیش شما بودم سهم من میشد. همه ی اون شیطنت ها و درس نخوندن های شب امتحان ، همه ی پفک خوردن ها، همه ی شرط های عجیب و غریب ِ تعیین شده واسه بازنده ها، برف بازی و ژست هامون موقع عکس گرفتن! ، گیر انداختن آقای یوسفی و شیرینی خورون ِ روز آخر (جای عطیه بدجوری خالی بود)و یه دنیا خاطره ی دیگه که دلم بهشون خوشه.  " دوست " ، نعمت بزرگیه . من طعم ِ این نعمت رو چشیدم.بی نظیر ترین مزه ی دنیاست ...