داری؟

قلب باید بزرگ باشد. آنقدر بزرگ که همه تویش جا بشوند، دوست و دشمن. قلب باید وسیع باشد و عمیق. تا همه بی توقع دوست داشته شوند. تا بشود پناهِ همه. تا کسی نترسد. قلب باید تفاوت ها را نبیند. قلب باید آنقدر شفاف باشد که همه را مثل خودشان منعکس کند و بپذیرد. قلب باید پذیرنده باشد و بخشنده. قلب باید وصل کردن را بلد باشد. باید دستِ همه را بگیرد. قلب باید سقف باشد و ستون. قلب باید گذشتن و گذشت کردن شیوه اش باشد. باید متعهد باشد به خوبی ها. قلب باید بال داشته باشد. باید بتواند بخندد. آدمی را می خواهم با یک همچین قلبی. تا وقتی گَردِ هر آنچه که جان و روح را آزرده می کند از وجودش پاک کردم، یک گوشه از قلب خوش آب و هوایش یک قالی دست باف پهن کنم، بساط چای را روبه راه کنم و بنشینیم با هم دانه های تسبیح عمر را بیندازیم، یکی زندگی، یکی خوشبختی!