چند بیت شعر

"به نام نور " سلام...  این هم یه چند بیتی از شعریکی ازدوستام به اسم  سماء:   نذار که پاییز و پیدا کنم               منم رسم بارونو برپا کنم نذار دلم رود خونه شه                  در هوای تودیوونه شه همه ی قصه ی من نگاه تو بود     دل عاشقم سربه راه تو بود                                                چراغ نگاهت هنوز روشنه               چراغی که شب هامو پس می زنه  و ....                                                      "درخشا ن باشید"

برای دوست

"به نام خالق نور" سلام... این هم شعری از کسی که نوشته هاشو خیلی دوست دارم : " عرفان نظر آهاری " برای دوست عزیزی که این روزها در غم بادبادکی است که دیگر برنمی گردد ....                 " بادبادک "                  تو آدمی  ولی چقدر مثل بادبادکی نخ تو توی دست های من ولی همیشه بی اجازه می روی سراغ ابرهای نو سراغ آفتاب تازه می روی تو هم کلاسی پرنده ای تو هم اتاقی ستاره ای ورق ورق سبک ، جدا شبیه یک کتاب پاره پاره ای تو شکل قاصدک ، تو شکل باد تو شکل رفتنی و راستش کمی شبیه من شبیه این دل منی ، تو با پرنده ها تو با تمام بال های دربه در چه زود جفت و جور می شوی تو بی هوا ، تو بی خبر تو دور و دور و دور می شوی آهای بادبادک عزیز بیا چقدر دیر کرده ای بیا بیا فقط بگو کجای آسمان دوباره گیر کرده ای ؟                                                                                                      " همیشه درخشان بمانید"

شازده کوچولو کیه؟

 

از کجا اومد پسر کوچولوی موطلایی که بی هیچ غمی فقط یه بره می خواست ؟ کی بود؟ جنسش چی بود ؟ اگر آدم بود چه طور توی اون اخترکی که توش هیچ آدمی به هم نمی رسید زندگی می کرد ؟اصلا چه جوری به دنیا اومده بود ؟

...............

یه شب که شب تاب ها در کمال زیبایی نورافشانی می کردند ، جوان ترینشان که تازه این قدرت را به دست آورده بود ، سوالی در ذهنش شکل گرفت ...

پرسید : جنس این نور چیه ؟

جواب گرفت : عشق!

_ عشق ؟ ماها عاشق چی هستیم که نور به این قشنگی می دیم ؟!

_ عاشق این که شبا رو نورانی کنیم ...

_اگه ما یه شب نور ندیم چی میشه ؟

_منتظر چنین شبی نباش .چون وحشتناکه ! نگاه کن! روی تمام ستاره ها رو ببین ! اگه ما یه روز نور ندیم دیگه هیچ ستاره ای روشن نیست ... دیگه هیچ ستاره ای نمی درخشه ...

_ عجب قشنگ ! عشق چه چیز نورانییه ...! چقدر قشنگه ! اما...اما من نمی خوام عشقم اینقدر کوچیک باشه . می خوام تا اون جایی که بشه زیاد نور بدم ،زیاد عشق بورزم ... پرسیدند : چرا می خوای بیشتر از بقیه نور بدی ؟ همین برای تو کافیه ...

جواب نداد .فقط پرسید : ما ستاره ها رو برا کی نورانی می کنیم ؟ عشق ما به کی می رسه ؟

_ به هر کسی که به آسمون نگاه کنه .

_ اونا چه شکلین ؟ کجان ؟

_ کهکشان خیلی بزرگه ... ما فقط می دونیم که یه کسایی هستند ...

_ از کجا ؟ از کجا می دونید ؟ کی به شما گفته ؟

_ کسی که ما رو مامور نور افشانی کرده . اون کسیه مه همه ی کهکشونها رو آفریده پساز همه چیزشم خبر داره . اون اینقدر بزرگه که هر موجودی از اون چیزی بخواد بهش میده ... واسه چی اینقدر می پرسی ؟

_یعنی منم اگه چیزی ازش بخام بهم می ده ؟

_ حتما ! فقط باید از ته قلبت دعا کنی .

 

و اون دعا کرد . از خدا خواست که تا اون جایی که می شه بتونه عشق بورزه ...بتونه بشناسه کسایی رو که بهشون عشق و نور هدیه می ده ... خواست که با عشقش بزرگ بشه ...

تمام شب را دعا کرد و نور بخشید ، تا خوابش برد .

فردا صبح شاهزاده ای از جنس شب تاب ها زاده شده بود ...

او سفر کرد و چیزی را هدیه داد که دلیل زاده شدنش بود: عشق ....!!

 

 

 

 

                                                            "خودم!!"

"مسابقه با جایزه ی مفتکی !"

"به نام نور...." دوباره سلام ! می خوام یه مسابقه براتون بذارم ! اگه تونستید بگید من چند سالمه یه جایزه خوب بتون میدم . جایزه یه شعره ، نه یه شعری که صد بار شنیده باشی ، یه شعری که فقط مال خودته چون سفارشی  و با هر موضوعی که تو بخوای سروده میشه . راستش من هر از گاهی شعر و قطعه ادبی می نویسم و تعریف از خود نباشه بد هم نمی نویسم ، اگه باورتون نمی شه می تونید امتحان کنید ...  امتحانش مجانیه ! فقط باید یه کمی فسفر بسوزونید ! قبول ؟ در آخر این که : بیایید قول بدیم و آرزو کنیم بتوانیم سر قول خود بمانیم که برای  برآورده شدن آرزوهای هم دعا کنیم .....    "می خواستم یه شعر  براتون بنویسم که خواهرم نذاشت ..."                                                                                                 همیشه درخشان باشی !!

درخشش اول

سلام . من الان دارم برق برق می زنم !!!!!!!! اگه گفتی من کی هستم ؟ با هوش!